De jongen woont op een heuvel vlak buiten het dorp, die de oude vrouw eigenlijk niet meer op komt. Als alle antagonisten – de dorpelingen, de zoon – haar komen opjagen, klimt ze, stapje voor moeizaam stapje, toch naar hem toe, omhoog, de lucht en de sterren tegemoet.
In het Chinees wordt de omgeving van het dorp zo omschreven:
麻湾呢,除了村西有块方圆百米的土岗,全然是平地。若是站荒田里环四周,便是由地平线草草勾勒的浑圆。Letterlijk wordt die tweede zin:
Als je, staande in het veld, om je heen keek, werd je door de horizon om-schetst met een volmaakte cirkel.Ik zou er denk ik van maken:
Als je in het veld stond en om je heen keek, was de horizon als een volmaakte cirkel om je heen getekend.Maar de Engelse vertaling is werkelijk subliem:
As for the village itself, it was as flat as could be, bar one hillock at the western edge, maybe one hundred meters in circumference. You could stand out in the fields and the horizon would sketch a perfect circle around you.
Grafheuvel in de buurt van Xi'an. Foto van hier, via Google. |
Zhang Chu (Hebei, 1974) is een van de bekendere schrijvers van zijn generatie. Hij werd me een paar jaar geleden getipt als een interessante naam om in de gaten te houden. Voor dit verhaal won hij de Lu Xun-literatuurprijs, een belangrijke Chinese prijs.
Verhaal: ‘The Good Dinners’ door Zhang Chu, vertaald door Roddy Flagg, in Pathlight Autumn 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten