Bij de dood van een middelbare scholiere – Xiao Sa

Het Trage Vuur nr. 7
Vertaald door Audrey Heijns

Bij de rivier de Tamsui in Taipei wordt een verdronken twaalfjarig meisje gevonden, zonder onderbroek aan maar niet verkracht.Wat is er gebeurd? De verteller, een student journalistiek, gaat op onderzoek uit en zo horen we uit verschillende invalshoeken wie dit meisje was en waarom ze is verdronken. De politieman die het onderzoek leidt, de juf op school die haar vertrouwen wilde winnen, haar verdrietige vader wiens huwelijk nu echt instort, de oma van de hoofdverdachte die geen kwaad in hem ziet, zijn vader, die alleen maar kwaad in hem ziet… en tot slot de hoofdverdachte zelf, die bekent. Iedereen liegt, iedereen kijkt alleen vanuit het eigen perspectief en niemand die het meisje echt zag voor wie ze was, begreep wat er in haar omging, alleen hij. (En ook niemand die hem werkelijk zag. Zo vinden ze elkaar.)

Je ziet wel vaker verhalen vanuit verschillende perspectieven, mooi hier is dat ze op verhalende wijze aan elkaar zijn geknoopt via de journalistiekstudent. Misschien een iets gekunstelde oplossing, maar ergens ook natuurlijker dan er alleen een kopje boven te zetten van ‘De agent’, ‘De vader’, ‘De oma’. Goed opgebouwd, dus.

En zo verdrietig, de verspilde moeite, het egoïsme van alle betrokkenen die het tegelijk goed bedoelen. ‘In haar werk behandelt ze vooral de sociale problemen en menselijke relaties die voorkomen in het huidige Taiwan’, vermeldt het inleidinkje over Xiao Sa, en dat is hier goed gelukt.